İLK ŞİİRİM NİLÜFER
Her genç erkeğin hayalidir, güzel bir kadın
Lanet olsun, aklımdan çıkmıyor tadın.
Babam anladı milli olduğumu,
Ama bilmiyor, katilin kim olduğunu.
Boynumda duran işkence izi,
Sen bu aleme, rezil ettin bizi.
Vampir saldırdı diyemedim anneme,
Bu kadar büyümemişti Kardak Krizi.
İçkime ilaç atsaydın bari,
Bacakların mahalledeki Dombili Hasan misali,
Kandırdın mahvettin garip Erdali,
Bir daha perde astırma bari.
Oysa ki geçen bayram el öptüğümde,
Sen bana harçlık bile vermiştin.
Memelerin biraz gözüktüğünde,
Tövbe allahım, günah, bakmam demiştim.
Geçen yaz balkonu yıkıyorken sen,
Af edersin bi artçı deprem sonrası,
Kalçaların biraz fazlaca sallanmış idi.
Enkazın altında kalan ben idim.
Bir daha annem börek yapınca sana getirmem,
Kardeşime el sürme katil olurum,
Babama sakın bunları söyleme,
Gözlüklüyüm ama bela olurum.
Ben bunu nasıl anlatacağım,
Çıktığım kız bana sormayacak mı?
Millet Rus’a gidiyor,
Bu yaptığın ayıp olmayacak mı?
Bence burdan taşın, evini sat git,
Mafya tehdit etti de, lütfen git.
Yarın bi gün ben evlendiğim vakit,
Karımın yüzüne bakmadan git.
Senden tek istediğim budur Nilüfer,
Bak teyze demiyorum, ikinci sefer.
Eğer hoşuna gittiyse bu şiir,
Ya beni öldür, ya da geber.
