soluğun diyorum.

soluğun diyorum, soluğun. uyuyor musun ? ötmesin böcekler dışarda, şu an göğsün bir kabarıyor, bir iniyor. gök gürültüsü, soluğuna eşlik ediyor. soluğun diyorum, duyuyorum. uyu, daha derin uykular kalsın, sabah kalkınca yastığında. ve karıncalar başka sabaha uyansın, seni rahat bıraksın tüm zorbalıklar. belki on saniye bir yağmur yağsın, nefesini tutarım. uyanma sen, bu ne sesi deme, uyu, seller aktığında camdan bakma mesela. öyle güzel soluyorsun. uyu bir de alnında hafiften boncuk ter biriksin, açma o boncuk gözlerini. arada anlamıyorum ama laf da ediyorsun, öyle güzel soluyorsun. kışın sahilde özgürlük oluyorsun. yalnızlık, başka sahillere vuruyor. arada bir limana uğruyorsun, yat uyu, dinlen, duvarlardan öte duyuyorum, çok güzel soluyorsun. uyuyorsun, bir kolum ensenin altında, soluyorsun. sabah taze bir çiçek gibi, güneşe bakacaksın. sabah olunca dudaklarıma soluyorsun. ve o kadar güzel uyuyorsun ki, öpsem uyanır mı prenses diyorum. pamuk. bu lanet böceklerden nefret ediyorum, sen biraz kızgın soluyorsun. göğsün sinirden kalkıyor iniyor, bir yağmur başlasa da pencereden dışarı baksak, sonra sarılsak, şömine olsa mesela, yanında uyusak. soluğun diyorum, nasıl olurdu acaba, birlikte solusak ? bir alnın terlese uyusak,soluğun bir göğüslerin terlese uyumasak ? soluğun diyorum.